ในถวิลบ่สิ้น จางไป
ยังอยู่คู่ฤทัย แน่นแฟ้น
ราตรีที่หลับไหล ฝันสู่ กันนา
รักไม่สิ้นสุดแม้น ชีพต้องวางวาย
ที่สุดแห่งดวงจินต์
เฝ้าถวิลมิห่างหาย
ไกลกันก็เพียงกาย
ฤทัยคล้ายได้คู่เคียง
ฝากถ้อยร้อยคำนึง
ความคิดถึงมาร้อยเรียง
พร่างไปไร้สำเนียง
หวังให้เพียงส่งถึงเธอ
กาแฟดำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น