เหงา
นั่งถอนใจ ในวัน อันเปล่าเปลี่ยวอยู่คนเดียว ดูท่า น่าจะฝนเมฆก้อนใหญ่ บังฟ้า พากังวลคงต้องขน ของไว้ ไม่เปียกปอนเปิดเพลงเหงา เบาแผ่ว ฟังแล้วบาดอยากจะปาด น้ำตา อุราถอนเศร้าได้ใจ ใครหนอ ช่างพ้อวอนเสียงสะท้อน ในจินต์ มิสิ้นคลายเอนกายพัก สักครา หลับตานิ่งปล่อยทุกสิ่ง เป็นไป ในความหมายหลับสักหน่อย ค่อยดิ้นรน เสือกสนกายตื่นคงหาย คลายล้า ค่อยพาทีกาแฟดำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น