๐ ราตรีที่เงียบงัน
ฤทัยพรั่นแลหวั่นไหว
เป็นเพราะขอบฟ้าไกล
ฤๅว่าใจเราท้อเกิน
๐ ความฝันอันเลิศหรู
มิได้ปูกุหลาบเดิน
ขวากหนามที่เผชิญ
แทบยับเยินทดท้อใจ
๐ หนึ่งใจหนึ่งความหวัง
จะภินท์พังฤๅไฉน
จะคร้ามเกรงขามใย
เพียงก้าวไป..ใจทนง
กาแฟดำ / สู้ต่อไปไอ้มดแดง..
