ล่องใต้

ผืนน้ำและขุนเขา
ดำดูเจ้าปะการัง
สวยเอยนะจังงัง
ประทับฝังดวงฤดี

อันซีนของไทยแลนด์
คือดินแดนอันโสภี
ลืมเศร้าเหงาที่มี
เป็นโชคดีที่มาเยือน

กาแฟดำ

ครั้งหนึ่ง

๐ ปล่อยใจไปกับฟ้า                กับน้ำ
ตระหง่านเขาและถ้ำ               ตื่นเต้น
ทิวทัศน์ที่งามล้ำ                   เชยชื่น
เก็บเกี่ยวมิหลบเร้น                 ก่อนร้างคืนเรือน

๐ จารึกทุกสิ่งไว้                    ในใจ
ยามห่างต้องร้างไกล                ค่อยย้อน
แอบยิ้มอยู่ยามได้                    หวนคิด
ถึงมิตรที่ร่วมฟ้อน                   ร่วมเต้นเริงใจ

กาแฟดำ

ตัวห่าง..ใจเคียง

ใจยังเคียงอยู่ข้าง              ดั่งเคย
หาใช่ทำเมินเฉย               บ่รู้
ไมตรีที่ชื่นเชย                  ยังชื่น ใจนา
งานหนักใช่แกล้งอู้             ห่างร้างแรมไกล

ราตรีที่ฟ้างาม
ดาวอร่ามท่ามฟ้าใส
มองเหม่อเผลอฤทัย
ทั้งหัวใจคิดถึงเธอ

คิดถึงและคิดถึง
เพียงคำหนึ่งซึ้งเสมอ
อยากคุยอยากพบเจอ
ได้แต่เพ้อ..เพียงลำพัง

กาแฟดำ

แรมรอน

อารมณ์ยังคั่งค้าง              คาใจ
เมื่อทุกข์ยังสุมใส่              ไม่เว้น
คิดถึงอยู่เพียงใด               ยังใช่
ดูห่างแต่ใจเต้น                เรียกร้องทุกยาม

คิดเอยให้คิดถึง
ห้อตะบึงเกินจะห้าม
รุกเร้าเข้าคุกคาม
ไม่เกรงขามหยามฤทัย

เหงาเอยช่างเหงานัก
มาเข้าพักปักในใจ
แรมรอนย้อนใกล้-ไกล
เพิ่มทุกข์ใส่ไม่เว้นวัน

กาแฟดำ

แนบเนา..เงาใจ

ทุกอณูแห่งห้วง                     คำนึง
เหนียวแน่นยังตราตรึง             บ่ร้าง
ฤทัยคู่คิดถึง                          บ่สร่าง
โปรดเถิดคืนกลับบ้าง              ส่งให้แก่กัน

แนบเนาเป็นเงาใจ
ผูกฤทัยในสัมพันธ์
ครอบครองจองแม้ฝัน
เพียงเธอนั้นเคียงกันไป

ยิ่งกาลนานผ่านเลย
ใจเจ้าเอยยิ่งทุ่มให้
หมดแล้วทั้งหัวใจ
ฝากเอาไว้ที่ใจเธอ

กาแฟดำ

เกี่ยวก้อย

สัญญารักที่ให้                แก่กัน
หวังสู่ความนิรันดร์           แน่แท้
สองใจใฝ่สุขสันต์            รวมร่วม
เคียงคู่ไม่ยอมแพ้             ต่อสู้สุดใจ

เกี่ยวก้อยร้อยดวงมาน
เพื่อก้าวผ่านขวากหนามใด
บนทางที่ยาวไกล
ขอเคียงไหล่ไม่อาทร

ยามเหนื่อยฤทัยล้า
เพียงยลหน้าของบังอร
ทุกข์ เหงา ร้าวรานรอน
ก็ถูกถอนด้วยแรงใจ

กาแฟดำ

เพียงน้องหนึ่งเดียว

ถวิลเพียงแต่น้อง                  หนึ่งเดียว
หญิงอื่นบ่แลเหลียว              เกี่ยวข้อง
สิงขรที่ป่าเขียว                     ชะอุ่ม
ดั่งพี่ที่รักน้อง                    บ่ย้ายโยกคลอน

ต้นรักปักรากลึก
ภักดิ์ผนึกเกินนึกถอน
มิคดทุกบทตอน
รักสะท้อนทุกอณู

ทิวาหรือราตรี
เพียงคนดีที่เคียงคู่
ซึมซับและรับรู้
จะคงอยู่นิจนิรันดร์

กาแฟดำ

มอบรัก

คิดถึงยังอยู่ข้าง               เคียงใจ
ยามว่างเวลาใด               บ่เว้น
นั่งมองเหม่อเพ็ญไข           แสงแจ่ม
คืนค่ำตามใจเต้น              ร่ำร้องคร่ำครวญ

ดวงแดจะวายวาง
ยามต้องห่างให้โหยหวน
ฤทัยถูกตีตรวน
เกินเรรวนไปทางใด

ถอดวางอย่างยอมพลี
ดวงแดนี้พี่มอบให้
ทิ้ง ขว้าง ก็ตามใจ
รักมอบไป..ไม่ทวงคืน

กาแฟดำ

ในเงื้อมมือความเหงา

เพียงความเหงาที่ไร้               ตัวตน
โถมถั่งใส่เสียจน                  เหว่หว้า
ขาดเธอดั่งเวหน                    ดำมืด
ไร้ซึ่งแสงแจ่มจ้า                ส่องหล้าโสภี

หงอยเหงาเศร้ายิ่งนัก
เมื่อความภักดิ์จากฤดี
ถูกปัดตัดไมตรี
สิ้นความดีที่เคยชม

สีสันแห่งความสุข
กลายเป็นทุกข์รุกขื่นขม
คืนวันอันตรอมตรม
มิรื่นรมย์เช่นดั่งเคย

รำพึงถึงวันเก่า
จากใจเศร้าเหงานักเอย
เวลาพาล่วงเลย
ได้เฉลย..ไม่เคยลืม

  กาแฟดำ

รอพี่ก่อน

เวลาช่างผ่านช้า               เกินทน
เช้าค่ำนั่งเหม่อจน               ดั่งบ้า
คิดถึงบ่าท่วมท้น               ดวงจิตน์
เห็นแต่เพียงดวงหน้า          หนึ่งน้องลอยมา

การงานไขลานหนัก
เกินจะพักเกินจะลา
คิดถึงแต่ขวัญตา
ใช่เฉยชาไม่อาทร

ฤดีพี่คร่ำครวญ
มิเรรวนใคร่ขอวอน
อย่าร้างอย่าตัดรอน
รอพี่ก่อนเถิดจอมใจ

กาแฟดำ

หมางเมิน

สายตาสบต่างต้อง         แลเมิน
ดูห่างแลหมางเมิน          ยิ่งแล้ว
ไร้คำกล่าวหยอกเอิน      ดั่งก่อน นาเจ้า
ใจพี่ดุจดั่งแก้ว              แตกร้าวรานลง

เป็นธุลีที่ไร้                  วิญญา
จมจ่อมกับโศกา            ค่ำเช้า
หวังเพียงว่าเพลา           นานเนา
คงช่วยคลายความเศร้า    ผ่อนล้าแรงลง

กาแฟดำ

ไปให้ถึงฝั่งฝัน

จะเผ่นโผนโจนไกลไปให้ถึง
ความหวังซึ่งฤทัยได้ใฝ่ฝัน
ท่ามขวากหนามราตรีและตะวัน
ขอฝ่าฟันสุดใจได้ชื่นชม

ณ.วันนี้ที่แรงยังแกร่งอยู่
อดทนสู้สู่ฝันอันสุขสม
เสรีแห่งวิญญาน่าภิรมย์
ดั่งสายลมโชยไปไร้เขตแดน

กาแฟดำ

ถวิลครวญ

ในถวิลบ่สิ้น          จางไป
ยังอยู่คู่ฤทัย         แน่นแฟ้น
ราตรีที่หลับไหล     ฝันสู่ กันนา
รักไม่สิ้นสุดแม้น     ชีพต้องวางวาย

ที่สุดแห่งดวงจินต์
เฝ้าถวิลมิห่างหาย
ไกลกันก็เพียงกาย
ฤทัยคล้ายได้คู่เคียง

ฝากถ้อยร้อยคำนึง
ความคิดถึงมาร้อยเรียง
พร่างไปไร้สำเนียง
หวังให้เพียงส่งถึงเธอ

กาแฟดำ

ในรำพึง

ในคืนอันมืดมน
กับใจคนที่โหยหา
ดั่งลมที่ไล่คว้า
เปลี่ยวเอกาล้าพลัง

เอนกายในสายหมอก
โดนหลอนหลอกด้วยความหลัง
เจ็บร้าวราวภินท์พัง
ในภวังค์ที่ฝังทรวง

ใจเอยฤๅเคยคิด
ก้าวย่างผิดติดในห้วง
ดิ้นรนจนติดบ่วง
เกินก้าวล่วงช่วงระทม

ขอผ่านกาลเวลา
ด้วยชินชาความขื่นขม
เดียวดายกับสายลม
ทุกข์ระทมคงมลาย

กาแฟดำ

ค้างคา

รักเลือนค่อยเคลื่อนห่าง
ดูจืดจางร้างหวั่นไหว
จินต์เหงาเศร้าเพียงไร
ซับเสียใจไว้เต็มทรวง

อดีตคอยกรีดสับ
ปานจะดับแล้วแดดวง
รักเอยที่เคยหวง
มาลับล่วงแสนอาลัย

วันเดือนที่เลื่อนผ่าน
ต้องอีกนานสักเพียงไหน
จะลืมได้อย่างไร
โอ้ฤทัย..ได้แต่ครวญ

กาแฟดำ

" วันภักดิ์..รักราญ "

ผิว่าจินต์ห่างร้าง.........โรยรา
ตัวพี่คงโศกา.............ยิ่งแล้ว
ท่วมท้นด่ำน้ำตา..........คืนค่ำ
ฝันดับสิ้นเสียงแจ้ว......ที่คุ้นชินใจ

คืนวันอันระทม
ต้องตรอมตรมขมขื่นไป
รักภินท์สิ้นเยื่อใย
ดวงฤทัยนี้ราญรอน

แหนงหน่ายพ่ายแพ้รัก
ทิ้งใจภักดิ์เป็นเงาหลอน
มิสนยลคำวอน
แสนสะท้อนอ่อนฤดี

อิ่มอาบคราบน้ำตา
เมื่อคำลาเผยวจี
โศกศัลย์พลันทวี
กับวาที..สิ้นสุดกัน

กาแฟดำ

" สัญญาใจ "

คำสัญญาที่ให้             แก่กัน
คงมั่นไม่แปรผัน        แน่แท้
ฤทัยพร่ำรำพัน           ครวญใฝ่
ยึดมั่นเกินยอมแพ้     พ่ายให้แก่กาล

ยังคงเดิมคงมั่นเหมือนวันเก่า
แม้นานเนาเหงาบ้างร้างความหวาน
คำสัญญายังมั่นนิรันดร์กาล
สถิตย์มานคงอยู่มิรู้เลือน

อย่าหวั่นไหวใกล้เหตุแห่งความหมอง
ปล่อยครรลองเชื่อใจให้เป็นเหมือน
ดั่งหินผามิหวั่นไหวไม่สะเทือน
ผ่านปีเดือนด้วยกันอย่างมั่นใจ

กาแฟดำ

"ความคิดถึงในลมหนาว"

ด้วยแรงฤทธิ์พิศวาสอำนาจเหลือ
ช่างอยู่เหนือฤทัยไม่อาจขืน
เฝ้าคะนึงถึงเธอเพ้อทุกคืน
กว่าจะฝืนข่มหลับกับแสงดาว

เป็นราตรีที่นานผ่านชายหนึ่ง
ฝากคำนึงคิดถึงไปในลมหนาว
เธอคงฝันถึงฉันบ้างเป็นบางคราว
อย่าให้ร้าวระทมตรมเดียวดาย

กาแฟดำ

ครั้งหนึ่ง

...ณ มุมเหงาเรานั่ง
สดับฟังเสียงทะเล
คลื่นลมประโคมเห่
เพื่อนรินเทยกเมรัย

...เวหนกว้างจนเหงา
แนวน้ำเนาดูกว้างไกล
ดวงจินต์ถวิลใคร
อยู่หนใด..หนอใจเรา

กาแฟดำ

ปล.รูปนี้เป็นมุมจริงที่ไปนั่งเมามา อิ อิ

จากเฟส..อีกครั้ง

ดั่งพระพรหมดลใจมาให้พบ
แล้วบรรจบเราสองร่วมห้องหอ
รวมเป็นหนึ่งดวงมานผสานรอ
เคียงเคล้าคลอพิศวาสทุกชาติไป.......(แม่ค้าหน้าหวาน)

เพียงหนึ่งใจหนึ่งรักสล​ักมั่น
ผูกสัมพันธ์คู่กันมิหวั่นไห​ว
เสพรักแท้แดซึ้งตรึงฤทัย
ท่ามอุ่นไอในรักประจักษ์จิน​ต์.......(กาแฟดำ)

หรือทำบุณร่วมขันกันภพก่อน
จึงตามย้อนแลเห็นเช่นถวิล
พรหมลิขิตผูกคล้องสองชีวิน
ตราบจนสิ้นวางวายมิคลายคลอน.......(แม่ค้าหน้าหวาน)

เป็นบุพเพร่วมสร้างแต่ปางเก​่า
ที่ดึงเอามาพบประสพซ้อน
ให้สองจินต์ชีวินหมายใฝ่อาว​รณ์
ทั้งอาทรนิวรหวังสมดังใจ.......(ปุถุชน ฅนธรรมดา)

อาจเคียงเคยเชยผกาบุปผชาติ
จึงหมายมาดปรารถนาอุราไหว
เพียงประสบพบพักตร์ประจักษ์​ใจ
คือบางใครใฝ่เฝ้าหวังเคล้าค​ลอ.......(ไม่รู้ใจ)

ฤาจะเป็นบุญเก่าเราร่วมสร้า​ง
บนเส้นทางนานเนาจักเฝ้าขอ
กี่คาบเวียนล่วงวันมิผันรอ
จักหลอมหล่อร่วมซึ้งเป็นหนึ​่งเดียว.......(แม่ค้าหน้าหวาน)

ร่วมถนอมกล่อมเกลารักเราไว้
นานเพียงไรไม่หน่ายคล้ายน้ำ​เชี่ยว
จะเคียงคู่อยู่ข้างไม่ร้างเ​ปลี่ยว
เป็นหนึ่งเดียวเธอฉันมั่นฤท​ัย.......(กาแฟดำ)

มีเพียงหนึ่งใจเดียวที่เกี่​ยวก่อ
จะถักทอต่อกันมิหวั่นไหว
เป็นสายสร้อยคล้องบ่วงด้วยห​่วงใย
มีฝากไว้เราสองครองชีวี.......(อัส​ดง)

รักที่ร่วมผูกพันกันปางเก่า
และสองเรารู้ถนอมในวันนี้
รักที่ได้เปี่ยมสุขล้นทวี
สานนาทีผูกคืนวัน..มิผลันแป​ร.......(อุ่น รักษ์)

จากเฟส

คีตกานท์หวานพจน์ปรากฎแว่ว
สดับแล้วนัยล้วนชวนร่วมฝัน
รุมเร้าใจเอื้อมคว้าลงมาพลัน
สานสัมพันธ์หวานล้ำเข้าจำจอง.......(แม่ค้าหน้าหวาน)

จินต์สดับรับกานท์ที่​หวานล้ำ
ประณีตคำนำรักภักดิ์สนอง
อณูใจไม่เหลือให้ใครครอบครอ​ง
มีเพียงน้องจองสิ้นทั้งวิญญ​า.......(กาแฟดำ)

สร้อยสำเนียงเรียงพจน์เป็นบ​ทร่ำ
ผะแผ่วย้ำฉ่ำรินถวิลหา
คีตกานท์หวานซึ้งยังตรึงตรา
สลักค่าเคียงขวัญบรรโลมทรวง.......(ไม่รู้ใจ)

เสียงขับขานผ่านหูรู้หวั่นไ​หว
เสียงหัวใจใคร่ร้องตระกองห่​วง
เสียงสัมผัสรัดรึงถึงแดนดวง
เสียงจากห้วงทรวงนัยใคร่ยลย​ิน.......(พระอาทิตย์อัสดง)

เหนื่อย

ระเรื่อยไหล ในนที แห่งชีวิต
มีลองผิด สะกิดใจ ให้หม่นหมอง
มีลองถูก ปลูกความงาม ตามครรลอง
ยังคงต้อง ทดลองดู สู้ต่อไป

 สุดปลายทาง ณ.หนใด ไม่เคยรู้
ชีพจะอยู่ เพียงชั่วคราว - ยาวแค่ไหน
จะมีคน ร่วมเคียงข้าง ฤๅร้างใจ
ขอปล่อยให้ เป็นไปหนอ..ข้าท้อเกิน

กาแฟดำ
2 ส.ค. 54

"เก็บรักฉันไว้ในใจเธอ"

ยามความเหงา เข้าแทรก เกินแบกรับ
อยากย้อนกลับ หัวใจ ก็ไร้ผล
ต้องยอมฝืน กลืนกล้ำ และจำทน
เมื่อเราพ้น วังวน คนรักกัน

เป็นชะตา ลิขิต หรือผิดพลั้ง
รักคงยัง ตรึงฤทัย ให้ไหวหวั่น
ตอบโจทย์ใจ ไม่เฉลย เลยสักวัน
ความสัมพันธ์ นั้นซ่อน หลอกหลอนใจ

หากเพียงน้อย หนึ่งใจเว้น เป็นที่ว่าง
ขอจงวาง รักที่ ฉันมีให้
ยังคงอยู่ คู่เธอ เสมอไป
แม้จำไกล จากกัน นิรันดร...

กาแฟดำ
29/03/2011

อยากเป็นพ่อมด

ฉันอยากเป็นพ่อมดผู้สดใส
ฉันอยากใช้เวทย์มนต์ดลเธอหลง
ฉันอยากให้หัวใจเธอมั่นคง
ฉันอยากส่งรักไปสู่ใจเธอ

ฉันอยากจองห้องใจให้หมดสิ้น
ฉันอยากดิ้นในใจใฝ่เสนอ
ฉันอยากเอ่ยเผยทักรักเสมอ
ฉันอยากเจอชิดใกล้ในทุกวัน

ฉันอยากเห็นเธอเป็นสุขทุกเช้าค่ำ
ฉันอยากย้ำรักแน่แม้ในฝัน
ฉันอยากคล้องสองใจในสัมพันธ์
ฉันอยากปั้นสรรวจีนี้เพื่อเธอ

กาแฟดำ
26/11/2010