๐ ทั่วผืนใจว่างเวิ้ง เงียบงัน
เธอจุดประกายฝัน ก่อไว้
ขอบคุณที่แบ่งปัน ไออุ่น
ให้ชีพยังอยู่ได้ บ่แร้งแห้งตาย
๐ อวลไอมิตรภาพ
แผ่ซึมซาบทราบความหมาย
แร้นแค้นดั่งแดนทราย
กลับชุ่มชื้นระรื่นใจ
๐ ความฝันพลันแตกหน่อ
ยืนต้นรอวันเติบใหญ่
ต้นนี้เธอปลูกไว้
เป็นเจ้าของครองทั้งจินต์
กาแฟดำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น