๐ หยาดพิรุณจากฟ้า สู่ดิน
เพียงครู่ซึมหายสิ้น เหือดแห้ง
แดนใจยุพาพิน ดังเช่น กันนา
เติมรักใส่ยังแล้ง ไม่รู้เพียงพอ
๐ หยาดหยดรดผืนทราย
ฤทัยหมายจะไม่ท้อ
แม้นานมานเฝ้ารอ
หวังเคียงคู่สู่นิรันดร์
๐ หยาดหยดรดด้วยรัก
เฝ้าฟูมฟักรักของฉัน
เติมเต็มกันและกัน
ขอเพียงเธออย่าเฉยชา
กาแฟดำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น