รักแรก

        นิ้วมือยังคงวางค้างอยู่บนปุ่มคีย์บอร์ด   แต่
สายตากลับมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่างอย่าง
ไร้จุดหมาย   ตั้งใจจะเขียนกลอนสัก  2 - 3  บท
แต่สมองมันไม่เป็นใจเอาเสียเลย

     มันกลวงโบ๋..ว่างเปล่า  คิดอะไรไม่ออก

     ความคิดคำนึงล่องลอยไป   หวนกลับไปหา 
ความรู้สึกที่ยังฝังอยู่ในความทรงจำ

     " รักครั้งแรก "

๐ แอบหมายปองมองเธอแอบเพ้อพร่ำ
แอบจดจำย้ำฝันรำพันหา
ซ่อนรู้สึกลึกลับกับวิญญา
รักแทบบ้าไม่กล้าเอ่ยเผยความนัย

๐ แต่พิรุธสุดปกปิดให้มิดเม้น
เธอคงเห็นและรู้อยู่ใช่ไหม
สะพานรักจึงทอดวางลงกลางใจ
พร้อมชื่อใหม่ " นายบื่อ " ฮือ..อ...สุดอาย    

กาแฟดำ