๐ จากวันที่ห่างร้าง แรมไกล
เหงาหม่นครอบครองใจ หมดสิ้น
เวลาที่ผ่านไป ครวญคร่ำ
เฝ้าคิดถึงแทบดิ้น มอดม้วยโดยพลัน
๐ คืนวันผันล่วงเลย
ค่อยเปิดเผยเอ่ยจำนรรจ์
ข้ามฟ้ามาหากัน
ต่อความฝันอันยาวไกล
๐ ฤดีพี่พลีวาง
แผ่ออกกางโชว์เนื้อใน
ทุกทุกอณูใจ
เห็นบ้างไหมว่าใครครอง
กาแฟดำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น